Arşivleri Eylül 2007

Dünyanın hiç bir yerinde komite heykeli dikilmemiştir. Bu lafı pek severim. Doğrudur netekim. Bir iş komiteye, komisyona falan kalırsa, o işin bitmesi zorlaşır. Hatta bitmez. Dikilen heykeller hep tek adamlara aittir. Sebebi de, ancak kararlar tek elden çıktığı zaman tutarlı ve hızlı işler yapılabilmesidir. Pek çok durumda da hızlı ve tutarlı karar verebilmek ve hızlı […]

Rudyard Kipling’in “If” adlı şiirinden: […] If you can meet with Triumph and DisasterAnd treat those two impostors just the same;[…] “Adam olmanın yolunu” tarif eder Kipling bu şiirde. Tabii bana göre adam değil, peygamber olmanın yolunu tarif eder gibidir daha çok; ama konu bu değil. Serbestçe tercüme edersem (başka türlüsünü yapmaya cesaretim yok zaten), […]

Geceleri severim. Geceleri severim diyorsam, barlara meyhanelere bayıldığımdan değil. Neresini seviyorum o zaman? Sessizliğini seviyorum. Sakinliğini seviyorum. Etrafta kimsenin olmamasını seviyorum. Gündüzün harala-gürelesinden sonra ilaç gibi geliyor. Hayatımın tamamını gündüz yaşadığım zaman, yani sabat erken kalkıp, günü gündüz yaşadığım zaman bana bir haller oluyor. Konsantre olamıyorum. Günler hızla torbaya giriyor hissine kapılıyorum. Fazla iş çıkartamıyorum. […]

Derler ya, ben senin gelmişini, geçmişini… Kendime bu lafları sarfedesim var bu günlerde. Sanırım öyle bir zamanındayım ki hayatımın, ortam çok kaotik. En ufak hareketlerim bile, geleceği kökünden etkileyecekmiş gibi görünüyor. Hem de, hem yaptığım hem de yapmadığım şeyler. Bir şeylere karar vermem ve hızlı hareket etmem gerekiyor. Daha kötüsü, bunlardan etkilenecek çok sayıda insan […]