Demir tavında dövülür.
Eski atasözlerinden biri.
Gerçek anlamı doğru elbet. Geri zekalı değilsen, sıvı demiri veya katılaşmış demiri dövmeye çalışmazsın. Uygun sıcaklıkta, uygun yumuşaklıkta iken dövmek gerekir. Yani “tav”ında…
Anlatmaya çalıştığı şeyi de bilmeyen yoktur pek. Bir işi yapmak için doğru zamanı ve şartları bilmek, onu o şartlar altında yapmak gerekir.
Bunu belki beşinci kez, bir daha öğrendim. Sanırım ben de pek akıllanan cinsten bir adam değilmişim.
Sanıyorum ki, demiri bir kere dövebildiysen, hep dövebilirsin. Ya da dövmeye devam edebilirsin. Ya da öyle inanmak istiyorum. Sıcaklıkla ilgisi olmadığına. Marifetin çekiçte olduğuna; ya da çekici kullananda olduğuna… Etraftaki sıcaklık değişince bir şeylerin değişmeyeceğine.
Sanıyorum demeyelim aslında. İnanmak istiyorum. Aksi hoşuma gitmiyor. Aksine inanmak hazmedilir bir şey değil benim için. Onun için her sefer öğrenip öğrenip unutuyorum. Unutmaya da devam edeceğim herhalde.
Daha bir kere daha öğreneceğim herhalde bunu bu yakın zamanda.
Birisi bana aksini ispatlasın istiyorum.
Bir kere tavlandı mı, soğuyunca da şekillenecek demirler arıyorum.
Yok herhalde öyle bir şey. Yoksa yazık.
Bir Cevap Yazın